فيوز چيست و چه وظيفه اي دارد؟

یک فیوز یک قطعه الکتریکی است که برای اطمینان از عملکرد ایمن مدار نصب شده است. عملکرد فیوز عبارت است از:زمانی که مدار شکست می خورد یا غیر طبیعی است، جریان همچنان در حال افزایش است و افزایش جریان ممکن است به برخی از دستگاه های مهم یا دستگاه های ارزشمند در مدار آسیب برساند و همچنین می تواند مدار را بسوزاند یا حتی باعث آتش سوزی شود.اگر فیوز به درستی در مدار نصب شده باشد، پس از آن فیوز خود را منفجر می کند و جریان را قطع می کند وقتی که جریان به طور غیرمعمول به ارتفاع و دمای خاصی افزایش می یابد، بنابراین از عملکرد ایمن مدار محافظت می شود.

اولین فیوز توسط ادیسون بیش از صد سال پیش اختراع شد چون تکنولوژی صنعتی آن زمان توسعه نیافته بود و لامپ های روشن کننده بسیار گران بودنددر اصل برای محافظت از لامپ های گران قیمت استفاده می شد. چگونه ولتاژ نامی یک فیوز را درک کنیم؟ این که آیا فیوز منفجر می شود یا نه به مقدار جریان جریان در آن بستگی دارد ، صرف نظر از ولتاژ عملیاتی مدار.ولتاژ نامی فیوز از منظر استفاده ایمن از فیوز پیشنهاد شده استاین بالاترین ولتاژ کاری مدار است که فیوز در حالت کار ایمن است.این بدان معنی است که فیوز تنها می تواند در مدار که ولتاژ کار کمتر از یا برابر با ولتاژ نامی از فیوز قرار داده شودفقط به این ترتیب می توان فیوز را به طور ایمن و موثر کار کرد، در غیر این صورت، هنگامی که فیوز منفجر می شود، شکستگی قوس و ولتاژ مداوم وجود دارد، که مدار را به خطر می اندازد.

چگونه کاهش ولتاژ فیوز را توضیح دهیم؟ کاهش ولتاژ فیوز کاهش ولتاژ در فیوز تحت شرایط جریان نامشخص است.این نشان دهنده مقاومت داخلی فیوز است و ارزش آن نباید بیش از حد بزرگ باشد.. اگر فیوز با مقاومت داخلی بیش از حد (طوفان ولتاژ) در مدار نصب شود، بر پارامترهای سیستم مدار تاثیر می گذارد و باعث می شود که مدار به درستی کار نکند.این استاندارد نه تنها محدودیت بالایی از ارزش افت ولتاژ را تعیین می کند، اما همچنین ثبات آن را تعیین می کند.